نوروز در اسلام

نوروز در اسلام

احادیث و روایات در این خصوص: واژه (عید) در قرآن کریم تنها یکبار در آیه 114، سوره مائده آمده است: (عیسی ابن مریم گفت بارالها! ای پرودگار تو ما از آسمان مائده ای فرست تا این روز برای ما و کسانی که پس از ما آیند روز عید مبارکی گردد و آیت و حجتی از جانب تو برای باشد، که تو بهترین روزی دهندگانی.

ظهور اسلام و برخورد مسالمت آمیز آن با سایر ادیان و آیین‌ها از جمله اعتقادات مذهبی و ملی ایرانیان موجب شد که مراسم و آداب مربوطه، به یکباره از جامعه اسلامی ایران رخت بر نبندد، فقط با مسلمان شدن تدریجی ایرانیان اندک اندک اعتقادات دینی اسلام نیز در میان توده مردم نفوذ کرد.

شیخ صدوق در «کتاب من لایحضره الفقیه» آورده است: براى على(علیه السلام) هدیه نوروز آوردند. فرمود: «این چیست؟». گفتند: اى امیرمؤمنان! امروز، نوروز است. فرمود: هر روزِ ما را نوروز سازید یعنى به خاطر خداوند، به یکدیگر هدیه بدهید و به دیدار یکدیگر بروید.

شیخ طوسى در «مصباح المتهجّد» چنین آورده است: امام صادق(ع) در روز نوروز فرمود: هنگامى که نووز شد، غسل کن و لباس پاکیزه بپوش و خودت را خوشبو ساز و آن روز را روزه بدار. پس هنگامى که نماز ظهر و عصر و نافله‌هاى آن را به جاى آوردى، نمازى چهار رکعتى بگزار که در رکعت اوّل آن، سوره حمد و ده مرتبه سوره قدر را مى‌خوانى.

در رکعت دوم آن، سوره حمد و 10مرتبه سوره کافرون را مى خوانى. در رکعت سوم آن، سوره حمد و 10مرتبه سوره توحید را مى خوانى و در رکعت چهارم، سوره حمد را با سوره هاى فلق و ناس. پس از نماز هم سجده شکر مى گزارى و دعا مى کنى. گناهان پنجاه ساله‌‏ات بخشوده مى شود.

ابن فهد حلّى در کتاب «المهذّب البارع» چنین آورده است: از آنچه در فضلیت نوروزْ روایت شده و گفته ما را تأیید مى کند، حدیثى است که علامه سید بهاءالدین على بن عبد الحمید، با سند خود از مُعلّى بن خُنیس نقل کرده است که: روز نوروز، همان روز است که پیامبر(ص) در غدیرخم براى امیرالمؤمنین(علیه السلام) بیعت گرفت و مسلمانان به ولایت وى اقرار کردند.

نوروز97

امسال هم اولین روز سال با شهادت امام هادی  علیه السلام مقارن شده است و این روز برای همه ما عزاست پس احترام کرده و روز اول را عزاداری خواهیم کرد ودر مراسم های شهادت شرکت می نماییم

روز مادر

اشعار مدح ومناجات با حضرت زهرا سلام الله علیها ـ مرتضی روح افزا

ما شیعه و… لیس دیننا الا العشق    از عشق همیشه سمت و سو می گیریم                                                                                    ما فارغ اگر از می و مستی  هستیم     از باده ی اشک خود سبو می گیریم

این آب وضوی ما که معمولی نیست     با مهریه ی شما وضو می گیریم

وقتی که به مجلس شما می آییم       از عطر اصیل  یاس،  بو می گیریم

در سینه ی خود مدینه ای ساخته ایم   از خاک مزارت آبرو  می گیریم

با دشمن تو همیشه دشمن هستیم     با شیعه ی  تو هماره خو می گیریم

ما از نگه تو حیدری علیه السلام گردیدیم  با یاد تو ذکر حق و هو…  می گیریم

*********************

اشعار مدح ومناجات با حضرت زهرا سلام الله علیها ـ علی ذوالقدر

رو کرد خدا قدرت پنهانی خود را                 تا خلق کند حوری انسانی خود را

ابلیس بهشتی بشود گر بگذارد                 بر خاک قدم های تو پیشانی خود را

هفتاد یهودی نه، که سلمان و ابوذر            مدیون تو هستند مسلمانی خود را

در بند غمت هر که اسیر است عزیز است    آزاد مکن یوسف زندانی خود را

چون مور اگر ریزه خور خوان تو باشیم           یک روز ببینیم سلیمانی خود را

ترسی ز اجل نیست به این شرط که باشیم  در روضه تو لحظه پایانی خود را

دل را به منای غم تو ذبح نمودیم                از یاد مبر این همه قربانی خود را

           تقدیم به ام ابیها ؛ شافعه روز جزا ؛انسیه الحوراء ؛ فاطمه الزهرا

شعر مادر 1

شد صفحه روزگار تیره  * تا دفتر من گشود مادر                 از هستی من، نشانه ای نیست  *  خود بودن من چه بود، مادر

ناموخت مرا زمانه درسی  * رندانه ام آزمود، مادر                من در یتیم و گردش چرخ          *   از دست توام ربود مادر

در دامن روزگارم افکند   *  از دامن خود چه زود مادر            حالیست مرا که گفتی نیست    *   گریم همه رود مادر                                      هر روز سپهر سفله داغی * بر داغ دلم فزود مادر               از اختر من شدست گویی         *  دریای فلک کبود مادر

این ابر منم کز آتش دل  *  بر چرخ شدم چو دود، مادر         با من همه بخت در ستیزاست    *  من خاستم، او غنود، مادر

ابریشم بخت من تهی گشت * یکباره ز تار و پود، مادر          این کودک درد آشنا را              *  ایکاش نزاده بود، مادر

شعریست که در غم تو، فرزند *با خون جگر سرود مادر

تقدیم به همه مادران سرزمینم